10 کلیدواژه ضروری در اینترنت که همه باید بلد باشیم - تعطیلات رو

با این حال با وجود آنکه همه ما به عنوان کاربران اینترنت توانایی چک کردن پست الکترونیک، مرور وب و به روزرسانی شبکه های اجتماعی را داریم و از این شبکه جهانی برای انجام کار های روزمره مثل مدیریت کار های بانکی یا خرید استفاده می کنیم، اما بسکمک از ما با برخی از ساده ترین اصطلاحات اساسی در دنیای اینترنت آشنایی نداریم.

نداشتن درک درست از اصطلاحات معمول در اینترنت ممکن است گاهی باعث سرگردانی ما شود یا در بدترین حالت به هک شدن اطلاعات یا سرقت هویت مان بینجامد. در ادامه با مفهوم چند اصطلاح رایج در اینترنت آشنا می شویم.

مرورگر وب

هربار که برای جست وجو درباره یک موضوع یا سر زدن به یک پایگاه اینترنتی سراغ اینترنت می روید از یک مرورگر وب (Web Browser) استفاده می کنید. مرورگر ها نرم افزار های از پیش نصب شده یا دانلود شده ای هستند که کارشان کمک به مسیریابی در اینترنت است.

بسکمک از مرورگر ها رایگان هستند و شما می توانید بیشتر از یک مرورگر در گوشی هوشمند یا رایانه تان داشته باشید. برخی از شناخته شده ترین مرورگر ها عبارتند از اینترنت اکسپلورر، گوگل کروم، موزیلا فایرفاکس، اپرا و سافاری.

یو. آر. ال

یو. آر. ال (URL) سرواژه عبارت Uniform Resource Locators به معنی مکان یاب منحصربه فرد منبع است و اساسا آدرسی است که مرورگر شما برای یافتن یک فایل یا صفحه خاص در اینترنت از آن استفاده می کند؛ بنابراین می توان یو. آر. ال را مترادف با آدرس یا نشانی پایگاه دانست. نشانی های اینترنتی درست مثل زندگی واقعی در همه جای اینترنت هم وجود دارند.

برای مثال هر بار که شما روی یک لینک در گوگل کلیک می کنید، گوگل شما را به وسیله آن لینک به آدرس یو. آر. ال جدیدی می برد. یک یو. آر. ال، معمولا چیزی شبیه به این است: https://www.google.com که می تواند به صورت www.google.com یا حتی google.com هم کوتاه شود، زیرا مرورگر شما بخش //:http و در سال های اخیر.www را که یک پروتکل برای نشانی های اینترنتی به طور اتوماتیک به این آدرس اضافه می کند.

بخش پایانی یک یو. آر. ال هم بسته به نوع پایگاهی که شما از آن بازدید می کنید متفاوت است و می تواند به صورت های ir. یا com. یا net. یا edu. یا org؛ و صورت های مختلف دیگری نوشته شود.

هایپرلینک یا ابرپیوند

هایپرلینک یا ابرپیوند که آن را به اختصار لینک یا پیوند هم می نامند اساسی ترین جزء ساختاری وب است و به پیوندی از یک سند، تصویر، کلمه یا صفحه وب به سند، تصویر یا صفحه دیگر گفته می شود. یک لینک در واقع ارجاعی است که کاربر با کلیک روی آن می تواند مقصدش را دنبال کند و به سند دیگر یا مکانی دیگر در همان سند هدایت شود. معمولا پیوند های متنی در صفحات وب، به صورت زیرخط دار یا به رنگ آبی نشان داده می شوند.

البته چنین چیزی الزامی نیست و هایپرلینک می تواند در هر پایگاه به صورت اختصاصی، سفارشی سازی شده باشد. با استفاده از هایپرلینک ها اطلاعات اضافی زیادی در اختیار خواننده قرار می گیرد، بدون این که هیچ توضیح اضافه ای در متن داده شود. متونی که دارای ابرپیوند هستند ابرمتن یا هایپرتکست نامیده می شوند.

کوکی ها

کوکی قطعه کوچکی از اطلاعات به شکل یک فایل متنی است که در رایانه یا تلفن همراه شما ذخیره می شود و پایگاه های اینترنتی از آن برای ردیابی اطلاعاتی مثل مشخصات ورود به وبگاه و تنظیمات سفارشی شده شما استفاده می کنند.

در کوکی ها همچنین اطلاعات دیگری که وبگاه ها برای شناسایی کاربر و ارائه خدمات بهتر به آن نیاز دارند، ذخیره می شوند. برای مثال شما به پایگاهی سر می زنید که امکان انتخاب رنگ های مختلفی را برای پس زمینه به شما می دهد.

اگر این پایگاه بخواهد برای دفعه بعدی هم که به پایگاه سر می زنید رنگ مورد علاقه شما را در پس زمینه ذخیره کند یکی از راه هایی که می تواند این کار را انجام دهد استفاده از کوکی است. اگر پایگاه از کوکی استفاده کند دفعه بعدی که به پایگاه سر می زنید هم رنگ مورد علاقه تان را در آن خواهید دید.

معرفی و شناسایی کاربران ثبت شده یک وبگاه، رفت وآمد های کاربران به داخل وبگاه، شخصی سازی وبگاه ها و امکان ردگیری فعالیت های کاربران از دیگر کاربرد های کوکی هاست. اگر بخواهید فعالیت های شما در وب قابل ردیابی نباشد، می توانید کوکی خود را غیرفعال کنید.

فایروال یا دیوار آتش

فایروال یا دیوار آتش یک اقدام امنیتی است که برای جلوگیری از دسترسی رایانه ها، کاربران و شبکه های غیرمجاز به داده های یک رایانه یا شبکه دیگر، طراحی شده است.

فایروال ها به ویژه برای جست وجوگر های وب ابزار مهمی هستند، زیرا به طور بالقوه از کاربر در مقابل نرم افزار های جاسوسی مخرب و هکر هایی که در اینترنت با آن ها روبرو می شوند محافظت می کنند.

خدمات دهنده پراکسی

یک خدمات دهنده پراکسی (Proxy Server) به عنوان واسطه بین کاربر داخلی و یک خدمات دهنده وب عمل می کند. در حقیقت پراکسی درخواست کارخواه یا کلاینت را به خدمات دهنده پراکسی می فرستد.

هنگامی که یک درخواست به خدمات دهنده پراکسی ارسال می شود، خدمات دهنده پراکسی آدرس IP را تغییر می دهد و آن را به منبع اطلاعات ارسال می کند. پاسخ، توسط خدمات دهنده پراکسی از اینترنت دریافت شده و برای کلاینت ارسال می شود.

خدمات دهنده پراکسی امکان کنترل محتویات داخل هر بسته و تغییر یا حذف هر چیزی را که سیاست های امنیتی سازمان نقض کند داراست. برخی کاربرد های خدمات دهنده پراکسی، قابلیت ذخیره سازی و افزایش سرعت دانلود، عبور از فایروال و گذر از محدودیت ها را شامل می شود.

بدافزار ها

بدافزار (Malware) از دو واژه تشکیل شده است: Mal مخفف Malicious یا مخرب و Ware مخفف Software یا نرم افزار است. بدافزار ها برنامه های رایانه ای هستند و از آنجا که معمولا کاربر را آزار می دهند یا خسارتی به وجود می آورند، به این نام مشهورند.

برخی از بدافزار ها فقط کاربر را آزار می دهند و مثلا او را مجبور به انجام کاری تکراری می کنند. اما برخی دیگر، سیستم رایانه ای و داده ها یا سخت افزار سیستم را هدف قرار می دهند و ممکن است خساراتی به بار بیاورند.

ویروس رایانه ای تنها نوعی بدافزار است که خود را بازتولید می کند، اما اغلب کاربران رایانه به اشتباه همه بدافزار ها را ویروس می نامند. از انواع بدافزار ها می توان به ویروس ها، کرم ها، اسب های تروآ، جاسوس افزارها، آگهی افزارها، روت کیت ها و هرزنامه ها اشاره کرد.

آدرس IP

آدرس IP عددی است که چگونگی شناسایی رایانه شما را در اینترنت نشان می دهد. آدرس IP به معنای واقعی کلمه، آدرس شما در اینترنت است. برای پیدا کردن آدرس IP خود، منوی شروع را در رایانه باز کنید، عبارت cmd را در آن وارد کرده و دکمه اینتر را فشار دهید.

پنجره ای با عنوان Command Prompt برایتان باز خواهد شد. شما می توانید آدرس IP خود را با نگاه کردن به چهار مجموعه عدد که با نقطه از هم جدا شده اند یا هشت مجموعه که با دو نقطه از هم جدا شده اند، شناسایی کنید.

به هر رایانه، تلفن هوشمند و ابزار دیگری که به اینترنت دسترسی پیدا می کند، یک آدرس IP برای اهداف ردیابی اختصاص داده می شود. این آدرس ممکن است دائمی باشد یا گاهی تغییر کند، اما همیشه یک شناسه منحصر به فرد است. هر بار که با مرورگرتان وارد جایی می شوید، هر زمان که یک ایمیل یا پیام فوری ارسال می کنید و هر بار که یک فایل را دانلود می کنید، آدرس IP شما مثل یک پلاک خودرو برای ردیابی شما عمل می کند.

https: // و http: //

پروتکل انتقال ابرمتن (Hypertext Transfer Protocol) که معمولا به صورت HTTP کوتاه می شود ابزاری است که امکان نشان داده شدن تمام محتویات و داده های مربوط به یک صفحه خاص وب و درست کار کردن مرورگر وب شما را فراهم می کند. HTTPS یا (Hypertext Transfer Protocol Secure) نسخه ارتقا یافته ای از این پروتکل است.

نشانی پایگاه هایی که با //:https شروع می شوند، دارای یک لایه رمزگذاری اضافی هستند که اطلاعات شخصی شما و رمز های عبورتان را از دید دیگران حفاظت می کنند. این ویژگی به خصوص برای پایگاه های تجارت الکترونیک، پایگاه های دولتی و پایگاه های بانکداری آنلاین اهمیت دارد، زیرا این پایگاه ها از شناسه و اطلاعات پرداخت شما استفاده می کنند.

بنابراین، برای دانستن این که صفحه وبی که به آن مراجعه کرده اید امن است یا خیر، به نشانی اینترنتی پایگاه نگاه کنید و مطمئن شوید نشانی آن به جای //:http با //:https شروع شود.

خدمات دهنده وب

خدمات دهنده وب یا سِرور وب (Web Server) سامانه ای است که توانایی پاسخگویی به یک مرورگر وب و ارسال صفحه درخواستی مرورگر را داراست. در واقع خدمات دهنده وب، یک برنامه رایانه ای است که صفحه های وب درخواست شده را کنار هم قرار می دهد. اصلی ترین وظیفه خدمات دهنده وب ارائه صفحات وب به کاربران است. هنگامی که شما پشت رایانه خود نشسته اید اولین کاری که برای دیدن یک پایگاه اینترنتی انجام می دهید وارد کردن نشانی آن پایگاه در قسمت نوار نشانی (address bar) مرورگر رایانه تان است.

با وارد کردن نشانی پایگاه، شما درخواست تان را به وسیله مرورگر برای خدمات دهنده وب ارسال کرده اید. مرورگر این درخواست شما را برای مشاهده وبگاه به خدمات دهنده وب انتقال می دهد و شما با پاسخ خدمات دهنده وارد پایگاه مورد نظرتان می شوید. صفحات وب بر پایه یک ساختار مشخص و با یک نام واحد که همان آدرس IP است روی خدمات دهنده وب قرار می گیرند. همچنین روی یک خدمات دهنده وب امکان قرار دریافت صفحات متعدد با ساختار های جداگانه نیز وجود دارد.

منابع: ba-bamail, life wire, Makeuseof