روایت پژمان جمشیدی از عاشق شدنش در 23 سالگی - تعطیلات رو

به گزارش خبرآنلاین، او در پاسخ به این سوالِ جیرانی، که آرزوی پژمان جمشیدی برای مردم ایران چیست، گفت: صادقانه و به روح مادرم قسم، آرزویم شادی مردم است. و در جواب این که مردم چه طور شاد می شوند، اضافه کرد: وقتی وضع اقتصادی شان خوب باشد.

این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ادامه داد: این که در کشوری با این حجم از ثروت، وضع مردم خوب باشد درخواستی عجیب نیست. به عنوان مثال می گویم، فرضا که شما به خاطر حرفه یتان وضع اقتصادی خوبی داشته باشید، اما پسرخاله یتان، رفیق صمیمی تان، آن یکی، این دیگری و... وضع اقتصادی شان خوب نباشد و نتوانند هیچ چیز؛ از ماشین گرفته تا گوشت، بخرند، چه احساسی پیدا می کنید؟ مگر ما تنها زندگی می کنیم که با خوب بودن وضع خودمان، خیالم راحت گردد و نگرانی دیگری نداشته باشیم؟!

او با بیان این که امیدوار است هر کسی هر کاری از دستش برمی آید انجام دهد تا این شرایط تغییر کند، گفت: ما آن قدر کشور فقیری نیستیم که زندگی مردم مان این طور باشد.

جمشیدی همچنین در جواب سوال ازدواج ننموده ای، گفت: نه، اما با توجه به این که بچه دوست دارم الان که در سال 1400 وارد 44 سالگی می شوم فکر می کنم باید کاری کنم، چون نمی خواهم قسم دوران کودکی بچه ام، به خاک پدرم باشد و دوست دارم حداقل 10 سالی با بودنش کیف کنم.

او در پاسخ به این سوال جیرانی که عاشق شده ای، هم گفت: بله در 23 سالگی، اما آن موقع برادرم تازه از ایران رفته بود و خواهرم هم تازه ازدواج نموده بود و نمی شد پدر و مادرم را تنها بگذارم. البته آن موقع به این که سرانجامی داشته باشد هم فکر نمی کردم.