عوامل موثر بر دوسوتوانی زیست بوم کارآفرینی فراگیر شهری - تعطیلات رو

به گزارش دنیای اقتصاد، این استعاره ابتدا در خصوص زیست بوم نوآوری مطرح شد و سپس در خصوص زیست بوم های کارآفرینی مطرح شد. آنالیز مطالعات اجرا شده و تعاریف زیست بوم کارآفرینی نشان می دهد زیست بوم از مجموعه ای از بازیگران مختلف با روابط مداوم و بعلاوه مجموعه ای از خصوصیات تشکیل شده است.

در مجموع محققان معتقدند نظریه شبکه بازیگران (Multi-actor network theory) می تواند شکل گیری و رشد زیست بوم های کارآفرینی را شرح دهد.

به همین دلیل یکی از موانع اصلی در مسیر رشد زیست بوم های کارآفرینی که با آن روبه رو هستند، روابط قدرت و تنشی است که بین بازیگران آن وجود دارد. محققان مختلفی معتقدند بازیگران زیست بوم بر اساس منابع، دانش و قابلیت های متفاوت خود تمایل دارند به جای همکاری برای رشد و توسعه زیست بوم، رقابتی تر عمل نمایند.

نزدیک ترین مفهومی که در ادبیات مدیریت برای مطالعه ساختار های دوگانه استفاده می گردد دوسوتوانی سازمانی (Organizational Ambidexterity) است. در ساده ترین تعریف، دوسوتوانی را به عنوان پیگیری موقعیت های مختلف به وسیله سازمان ها برای دستیابی به فرصت های اکتشاف و بهره برداری تعریف می نمایند.

در ادبیات مدیریت اقسام فعالیت های دوگانه به عنوان دوسوتوانی سازماندهی شده است. ما در خصوص زیست بوم های کارآفرینی با توجه به ماهیت آن ها از عنوان دوسوتوانی فردی- جمعی (Individual-collective Organizational ambidexterity) استفاده می کنیم.

با آنالیز ادبیات می توان پنج عامل را بر دوسوتوانی فردی-جمعی زیست بوم های کارآفرینی فراگیر شهری موثر دانست که عبارتند از: توانایی شبکه سازی، جهت گیری یادگیری در زیست بوم، حفظ تنوع و پویایی زیست بوم، تعهد به همکاری و ترویج فرهنگ کارآفرینی. نتایج تحقیق نشان داد که تنوع منجر به سطوح بالاتری از قدرت دوسوتوانی در سازمان های زیست بوم کارآفرینی فراگیر شهری می گردد؛ بنابراین می توان گفت آن زیست بوم هایی که متنوع و پویاترهستند پتانسیل بیشتری برای دوسوتوانی دارند. حفظ تنوع اعضای مختلف را گرد هم می آورد.

این یکی از اصول اصلی زیست بوم های کارآفرینی فراگیر شهری است و بسیاری از مطالعات تأثیر این بُعد را بر قدرت فعالیت های جمعی تأیید می نمایند.

داده های تحقیق نیز ارتباط معنی دار بین فرهنگ و دوسوتوانی فردی- جمعی در زیست بوم کارآفرینی فراگیر شهری را تایید می نماید. این بدان معنی است که هر چه فرهنگ کارآفرینی در بین بازیگران و اعضای زیست بوم بیشتر باشد، تأثیر مثبت و معناداری بر قدرت دوسوتوانی خواهد داشت. ترویج فرهنگ کارآفرینی ارزش ها، هنجارها، روایت ها و الگو های فکری را گرد هم می آورد که منجر به همکاری بیشتر برای فعالیت های کارآفرینانه در یک زیست بوم می گردد.

بعلاوه یافته های پژوهش تأثیر مثبت و معنادار جهت گیری یادگیری (دانش در خصوص زیست بوم کارآفرینی فراگیر شهری) بر دوسوتوانی را تأیید می نماید.

قابلیت یادگیری در سازمان های زیست بوم کارآفرینی فراگیر شهری باعث می گردد بازیگران از دانش خود برای دستیابی به دوسوتوانی استفاده نمایند. بعلاوه نتایج تحقیقات تأیید می نماید، یادگیری باعث افزایش فعالیت های جمعی در زیست بوم ها می گردد.

به رغم مطالعاتی که بر تاثیر دو بُعد توانایی شبکه سازی و تعهد به فعالیت های جمعی در زیست بوم اجرا شده است در ایران این دوبُعد معنی دار نیست. این نشان می دهد رفتار همه بازیگران در زیست بوم های کارآفرینی فراگیر شهری بر اساس عقلانیت فردی و ترجیح منافع شخصی کوتاه مدت بر منافع بلندمدت است؛ بنابراین رفتار های فعلی برای آن ها در اولویت است. به عبارت دیگر، بازیگران تعهد بلندمدتی به حل مسائل اجتماعی ندارند و ترجیح می دهند تعهد خود را به آینده موکول نمایند. قابل ذکر است که دوسوتوانی فردی- جمعی خود نیز بر عملکرد زیست بوم کارآفرینی فراگیر شهری تاثیر مثبت و معنی داری دارد.

برای کاربرد نتایج این پژوهش توصیه می گردد مقاله زیست بوم کارآفرینی فراگیر شهری که در شماره های پیشین روزنامه دنیای اقتصاد چاپ شده است نیز مطالعه گردد.