نقش والدین در شکل گیری اعتماد به نفس فرزندان - تعطیلات رو

به گزارش خبرنگاران به نقل از خبرنگاران ،خانواده اولین بستر و جامعه ای است که فرزندان در آن رشد و نمو می نمایند، رفتار ها و طرز تفکرات والدین می تواند به صورت مستقیم یا غیر مستقیم روی نوجوانان تأثیرگذار باشد، به همین منظور با وحید صادقی روانشناس تربیتی در خصوص عواملی که باعث عدم اعتماد به نفس در نوجوانان می گردد به گفت وگو پرداختیم.

صادقی اظهار کرد: خانواده هایی که فرزندان خود را وارد تصمیم گیری های مختلف زندگی هر چند تصمیم گیری های خیلی کوچک می نمایند و به نظر و تصمیم آن ها اهمیت می دهند، قطعا اعتماد به نفس فرزندشان در زندگی افزایش پیدا می نماید، بالعکس خانواده هایی که به اعتماد به نفس فرزندان خود بها نمی دهند و آن ها را وارد تصمیم گیری ها نمی نمایند، در آینده، حس استقلال مناسب و عزت نفس لازم را در فرزندانشان ایجاد نمی نمایند.

وحید صادقی با اشاره به عوامل تأثیرگذار بر افزایش یا کاهش اعتماد به نفس نوجوانان خاطر نشان کرد: در بسیاری از مواقع اعتماد به نفس والدین پایین است و این عدم اعتماد به نفس کافی، به نوجوانان هم سرایت می نماید. برای مثال فرض کنید نوجوانی در چنین خانواده ای رشد می نماید و سپس ازدواج می نماید که این چرخه ادامه پیدا می نماید و در واقع ممکن است افراد به واسطه همین داستان، تا چند نسل دچار اعتماد به نفس پایین باشند، البته نباید فراموش کرد که شرایط خانوادگی، محیط خانه و سبک تربیت فرزندان نیز در افزایش یا کاهش اعتماد به نفس نوجوانان موثر است.

وی تأکید داشت: مهارت های فرزند پروری می تواند تأثیر بسزایی در افزایش اعتماد به نفس داشته باشد، به طوری که مهارت های فرزند پروری ناسالم سبب عدم عزت نفس لازم در زندگی می گردد.

اعتماد به نفس پایین در طولانی مدت چه مشکلاتی را برای نوجوان ایجاد می نماید؟

وحید صادقی گفت: نوجوانی دوره ای از زندگی است که نوجوان ها به دنبال هویت یابی هستند، لذا نوجوانانی که اعتماد به نفس پایینی دارند، به دنبال افرادی می فرایند که به ظاهر، اعتماد به نفس بالایی دارند و با این افراد هویت یابی و همانندسازی می نمایند. ممکن است این افراد سبک شخصیتی، زندگی، فکری و نگرش سالمی نداشته باشند و نوجوانان این افراد را الگوی خود قرار داده و هویت ناسالم در آن ها شکل گیرد و رفتار های ضد اجتماعی از خود بروز دهند، به عنوان مثال به مصرف مواد مخدر، الکل، سیگار روی بیاورند.

این روانشناس تربیتی گفت: نوجوانان به علت عدم اعتماد قوی خود و خانواده، ممکن است یکی از دوستان خود و یا یکی از سلبریتی ها را به عنوان الگو قرار دهند و اعتماد به نفس و هویت آن ها را دریافت نمایند. در حالت خوش بینانه، برخی از افراد بعد از چند سال به خودشان رجوع می نمایند و متوجه می شوند هویتی که سال ها انتخاب نموده اند، هویت مناسبی نبوده است و راه اشتباهی را انتخاب نموده اند و افراد دچار سرشکستگی شدید، افسردگی و اضطراب می شوند و افرادی که متوجه این راه اشتباه نمی شوند، ممکن است رفتار های ضد اجتماعی و اختلالات شخصیتی داشته باشند.

وی با بیان اینکه خانواده هایی که مهارت جرأت ورزی ندارند، باید در دوره ها و کارگاه های آموزشی شرکت نمایند، اضافه نمود: والدین باید فرزندان خود را در تصمیم گیری مسائل مختلف زندگی مشارکت دهند، نه اینکه اعتماد به نفس کاذب در آن ها ایجاد نمایند؛ همچنین اگر اشتباهی صورت گرفت حتما اشتباه را گوشزد نمایند.

در مضامین دینی هم وجود دارد که در دوران نوجوانی یعنی 7 سال سوم زندگی به بعد، بهتر است که خانواده ها با نوجوانان مباحث را به صورت مشارکتی پیش ببرند، با یکدیگر تصمیم گیری نمایند. همه این موارد به اعتماد به نفس نوجوانان یاری می نماید.

باید توجه داشت که در این دوران والدین نباید به بهانه تقویت اعتماد به نفس در فرزندان، نوجوان خود را رها نمایند، چراکه نوجوانان احتیاج به مراقبت در بستر خانواده دارند، لذا پدر و مادر باید از راه دور، هوای فرزند خود را داشته باشند، به همین خاطر یادگیری مهارت های فرزند پروری، امری لازم است تا والدین بتوانند عزت نفس فرزند خود را افزایش دهند.